ชื่อไทย : ชวงโอว
ชื่ออังกฤษ : Sichuan Aconite, Sichuan Monkshood
ชื่อจีน : 川乌 (Chuanwu)
ชื่อทางวิทยาศาสตร์ : Aconitum carmichaelii Debx.
เบอร์/ลักษณะ : ลูก
รายละเอียด : ชวงโอว เป็นพืชล้มลุก มีหัวใต้ดินเป็นส่วนที่ใช้ทางยา ลำต้นตั้งตรง ใบเว้าแฉกคล้ายฝ่ามือ หัวใต้ดิน (เหง้า) คล้ายหัวแครอทขนาดเล็ก ผิวนอกสีดำ ภายในสีขาวนวล มีกลิ่นเฉพาะ รสขม และเผ็ดเล็กน้อย เมื่อตัดจะเห็นเนื้อแน่นเป็นชั้น ชวงโอว มีลักษณะหัวคล้าย “ฝูจื่อ” (附子 / Aconitum carmichaelii หัวรอง) ซึ่งเป็นพืชชนิดเดียวกัน ต่างกันที่ตำแหน่งหัวในต้น – ชวงโอวคือหัวแม่ (mother root) ส่วนฝูจื่อคือหัวลูกที่งอกจากโคนต้น
สรรพคุณ : ใช้บำรุงหยาง แก้ปวดกระดูก แก้ข้ออักเสบ แก้อาการปวดข้อ ข้ออักเสบเรื้อรัง เส้นเอ็นยึด ขับลมชื้นจากร่างกาย และแก้ปวดท้องจากความเย็น ปวดเอว ปวดหลัง ปวดประจำเดือน นิยมใช้ในสูตรยาร่วมกับสมุนไพรลดพิษ เช่น ฝูจื่อ (附子)
วิธีการใช้งาน : นิยมใช้ต้มเป็นยาจีน ใช้เฉพาะ ชวงโอวที่แปรรูปแล้วเท่านั้น ขนาดรับประทานที่ปลอดภัยคือ 1.5–6 กรัม/วัน (ขึ้นกับสูตรยา) แต่ต้องผ่านการแปรรูปก่อนเสมอ โดยการต้มล้างน้ำซ้ำหลายครั้ง ต้มร่วมกับขิง น้ำส้ม หรือน้ำเกลือ อบแห้ง หั่นบาง ผลคือจะลดพิษและคงฤทธิ์ทางยาไว้
ชวงโอวมีพิษรุนแรง เนื่องจากมีสารกลุ่ม Alkaloids เช่น aconitine, mesaconitine ซึ่งส่งผลต่อหัวใจและระบบประสาท
ขนาดบรรจุ : 1 กิโลกรัม
