ชื่อไทย : โป๊ยกั๊ก
ชื่ออังกฤษ : Star Anise
ชื่อจีน : 八角
ชื่อทางวิทยาศาสตร์ : Illicium verum
เบอร์/ลักษณะ : เศษ
รายละเอียด : โป๊ยกั๊กเป็นผลแห้งของต้นไม้ชนิดหนึ่งในวงศ์ Schisandraceae ต้นโป๊ยกั๊กเป็นไม้ยืนต้นขนาดเล็กถึงกลาง สูงประมาณ 5–10 เมตร มีถิ่นกำเนิดในประเทศจีนตอนใต้และเวียดนาม ผลมีรูปร่างเป็น ดาว 8 แฉก (บางครั้งอาจมี 6–10 แฉก) โป๊ยกั๊กมีกลิ่นหอมหวานเฉพาะตัว ซึ่งเกิดจากน้ำมันหอมระเหย โดยเฉพาะ แอนิทอล (anethole) ซึ่งเป็นสารเดียวกับที่พบในยี่หร่าหรือชะเอม รสหวานเล็กน้อย เผ็ดอ่อน และให้ความรู้สึกอุ่น
สรรพคุณ : โป๊ยกั๊กสรรพคุณทางยาที่หลากหลาย มีฤทธิ์ช่วยกระตุ้นระบบย่อยอาหาร ลดอาการท้องอืด ท้องเฟ้อ แน่นท้อง จึงนิยมต้มน้ำดื่มหรือผสมในอาหารที่มีไขมันหรือย่อยยาก บรรเทาอาการไอ เจ็บคอ และหวัด มีฤทธิ์ต้านการอักเสบและขับเสมหะ
วิธีการใช้งาน : โป๊ยกั๊กเป็นเครื่องเทศที่นิยมใช้ในหลากหลายประเทศ เป็นหนึ่งในส่วนประกอบสำคัญของ “ผงพะโล้” หรือ “เครื่องเทศห้าชนิด” (Five-spice powder) ที่นิยมใช้ในอาหารจีน เช่น พะโล้ หมูแดง เป็ดย่าง หมูอบ โป๊ยกั๊กมีกลิ่นหอมเฉพาะตัว จึงมักใช้ต้มตุ๋นเนื้อสัตว์ เพื่อช่วยลดกลิ่นคาว และเพิ่มความหอมให้กับน้ำซุป
ขนาดบรรจุ : 1 กิโลกรัม
